Elegancja we wnętrzu
Sztukaterie potrafią nadać wnętrzu bardzo wytworny charakter. Jednak wiadomo, nie będą pasować wszędzie. Jeśli zaliczasz się do miłośników stylu skandynawskiego, to pewnie wielokrotnie spotkałeś się ze zdjęciami wnętrz w wysokich kamienicach, gdzie sztukaterie były doskonałym dopełnieniem charakteru. Rozety, listy przysufitowe, ozdobne wysokie listy podłogowe - to wszystko nadaje określonego sznytu i elegancji. Łatwo wyciągnąć jeden wniosek - sztukaterie na suficie sprawdzą się tylko, jeśli wysokość pomieszczenia ma co najmniej 3 metry. No i zapomnij i "dzikich" kolorach na ścianach, bo zupełnie stracisz ten wyjątkowy efekt!
Mieszkania mieszczan
Sztukaterie są obecne w wielu stylach wnętrzarskich - spotyka się je często w wytwornych paryskich mieszkaniach, są obecne w stylu skandynawskim, czy nawet w pełnej przepychu Rosji. Można wyciągnąć interesujący wniosek, że sztukaterie to kwintesencja stylu mieszczańskiego. Najczęściej spotkamy je przecież w kamienicach wielkich miast, gdzie oryginalne, wykonane z gipsu, zdobią ściany i sufity od wieków. Często widać elementy sztukateryjne również na elewacjach tych budynków. Pamiętajmy, że są to detale bardzo wymagające - zdobienia potrafią zachwycać szczegółowością i ucieszą oko każdego miłośnika starej architektury.
Za Wikipedią, sztukateria:
Sztukateria ? stiuki i inne elementy dekoracyjne (np. putta, ornamenty, gzymsy wewnątrz pomieszczeń) wykonane z gipsu lub żywicy poliestrowej, często odlewane i montowane do podłoża (do ścian, sufitów). Stosowane w architekturze od starożytności, upowszechniły się w okresie renesansu i baroku.
W chwili obecnej często zastępowane są elementami wykonanymi ze styropianu z naniesioną powłoka zabezpieczającą. Istnieją dwie metody nakładania warstwy zewnętrznej, tj.:
metoda ciągniona ? styropianowy kształt jest przeciągany pod odpowiednią formatką z jednoczesnym nałożeniem masy kwarcowej; ta metoda zapewnia wysoką ostrość krawędzi, co wpływa na jakość produktu końcowego,
metoda natryskowa ? ręczne natryskiwanie masy akrylowej; ten sposób nie gwarantuje jednakowej grubości listwy oraz krawędzie są bardziej "zlane"; metoda stosowana najczęściej przy produktach niewymiarowych lub niepowtarzalnych.
Sztukaterię można podzielić ze względu na zastosowanie. Wyróżnia się sztukaterię elewacyjną oraz wewnętrzną, do której zaliczają się , ścienne, przypodłogowe oraz rozety i ramy (obrazów, luster, itp.).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sztukateria